-
-
Ὄλβιον ἔνθα ἔθνος Πελλαίȣ δὴ Κανοποῖο,
-
Νείλȣ ναιετάει περὶ πλημμυρέοντα ῥέεθρα,
-
Ἀμφιπεριπλώει τʼ ἀγρȣ̀ς γραπτοῖσι Φασήλοις,
-
Ἐμπελαδὸν δὲ πρόεισι κατʼ ἄγχι ῥὰ τέρμονα φῦλα,
-
Πέρσῃσιν, φαρέτραις πισνοισιν γειτονέοντα.
-
Ἰδʼ ὁπόθεν ψάμμος κατιȣ͂́σα μέλαινα λιπαίνει
-
Αἴγυπτον χλοερὴὺ, ἀκτὴν δʼ ἑπτάϛομον οἴγει
-
ἙῬȣ͂ς ποταμοῖο, ῥέων ἄπο Ἰνδῶν Αἰθιοπήων.
-
Ἥδε γε τῇ χώρῃ ἐλπωρὴ λείπεται οἴη·
-
Μῆχος δʼ ȣ̓δʼ ἄκος, ȣ̓κὲ τις ἕυροι φέρτερον ἄλλο.
-
ικρὸν πρῶτον, ἀτὰρ τῇ χρείῳᾳ σύμμετρον ὅσσον
-
Αίρȣ͂νται τόπον· ἀυτὰρ ἔπειτα δὲ, τείχεσʼ ἐπʼ ἶσον
-
Στεινομέοις, δομέȣσι τέγος, ϛεγανȣ͂σι τε γείσοις.
-
Τέτταρα δʼ ἐκ πισύρων ἀνέμων οἴγȣσι θύρετρα·
-
Ὄυτι μὲν ἐυθέα, ἀλʼ ἔνι κάρσια φωσφορέοντα.
-
-
***
-
6
-
360
-
„θρώποις παρασκευάζον, τὸ μέλι,. Τȣ́τȣ δὲ χάριν ὰ, βȣγόνȣς οἱ Ποιηταὶ,
-
καὶ ȣγενέας τὰς μελίττας ἐκάλεσαν. Και Εὔμηλος ὁ Ἀμφιλύτȣ Κορίν-
-
θιος, ἐκ φυλῆς τῆς τῶν Βακχιαδῶν καταγόμενος, Ποιητὴς Ἀρχαιότατος,
-
ἵδιόν τι ποίημα, βȣγονίαν ἐπιγράψασθαι φέρεται, ὡς Ὀυάῤῥων φησὶ, παρὰ
-
Ἐωσὴφ Σκαλιγέρῳ ἐν ταῖς περὶ τὰ Ἐυσεςίȣ ΧΚρονικὰ Παρατηρήσεσιν· ἐν ἔτει
-
Στίκν · θνς φ π ρξρέ ς άν -
-
ταῦθα. Πελλαῖον δὲ Κανοπὸν, ἀυτὴν τν πόλιν Ἀλεξάνδρειαν. Τὸ μὲν,
-
διὰ τὸ ὑπὸ Ἀλεξάνδρȣ, τȣ͂ ἐν Πέλλῃ τῆς Μακεδονίας γννηθέντος, οἰκοδο-
-
μηθὴναι τε καὶ σνοικισθναι· τὸ δὲ, διὰ τὸ ἐγγὺς τȣ͂ Νειλῴȣ ϛόματος,
-
ὅπερ Κανοπὸς ἐκαλεῖτο.
-
2365
-
Τῆμος
-
ται, ζῶον φιλεργότατον, καὶ τὸν καρπὸν τὸν ἄἀριϛόν τε καὶ γλύκιϛον ἀν-
-
1250.
-
2355
-
Στίχ: 355. Ἀμφιπεριπλώει τʼ ἀγρȣ̀ς γραπτοῖσι Φασήλοις.) Ἐν γὰρ ταῖς τȣ͂
-
Νείλȣ ἐπικλύσεσι τῶν ἀγρῶν νησȣμένων, οἵ τε γειῶραι, καὶ ἄλλοι, περιίασι
-
τὰς χώρας ἐν σκάφεσι πλέοντες, εἰς κάλλος χρώμασι πεποικιλμένοις. Ὁ
-
δὲ Φάσηλος, πλοιάριον μκρὸν ἰ, ἀπὸ Φασήλιδος ( φασί) τῆς ἐν τῇ Παμ-
-
φυλία Πέλες τὴν κλῆσιν λαβών. (ἰμὴτις φαίῃ, ὅτι καὶ τῷ ὀσπρίῳ προ-
-
σεμφερὴς ἦὖ τὸ σχῆμα. ) Ἕτι πλοιαρίοις τοιȣ́τοις τὸ εἶδος ἐχρῶντο, οἱ ἐκῖ
-
Τειρατεύοντες.
-
Στίχ: 357. Ἐμπελαδὸν δὲ πρόεισι κτ: ) Χωρεὶ γὰρ παρεκτεινόμενον ἐπὶ πολὺ τὸ
-
τῶν Ἀγυπτίων ἔθνος, ἔνθεν μὲν, ἄχρι Σύρων· ἔνθεν δʼ Ἀρά͂ων ἄχρ,
-
πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιον. Ἕτινα δὴ φῦλα, ἑκάτερα τοῖς Πέρσαις ὁμοροῦτα
-
ἐϛὶ, τοῖς περὶ τὴν τοξείαν θρυλλȣμένοις, καὶ ταύτῃ μάλιϛα ἐπιπεποιθό-
-
σιν, ἐπὰν τοῖς πολεμίοις ἀντεπείωσιν.
-
Στίχ: 359. Ἐδʼ ὁπόθεν ψάμμος κτ;) Χωρεῖ δὲ τὸ Αἰγύπτιον ἔθνος, καὶ ἀυτῶν
-
ἄχρις Ἰνδῶν τῶν Αἰθιόπων, ὅθεν ὁ Νεῖλος, διὰ τῆς ποηφόρȣ Αἰγύπτȣ κα-
-
ταῤῥεῖ, πηγὰς ἔχων τὰς πρώτας, καὶ ταύτὴν καταρδύων, τῇτε, διὰ τὴν
-
ἐπιπολάζȣσαν ἰλν μελαίνῃ ψάμμῳ ἀπολιπαίνων, καὶ καρποφόςον πες-
-
γαζόμενος, δὶ ἑπτὰ τέως ϛομάτων ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἐκδιδοῖ. τι δὲ Ἰν-
-
Βιλίον Δ.