-
-
Ὡς ὁπότε βρέμεται ψυχρὸς κατὰ δάσκιον ὕλην
-
Ὀρνύμενος Νότος· ὡς σμαραγεῖ πόντος παλίπλαγκτος,
-
Ἰνίκα δὴ ῥοθέει ἐπὶ κύματι κῦμα παλίῥῥȣν.
-
ς ζέον ἐμβρομέει μαλερὸν πῦρ ἐν ῥὰ καμίνῳ.
-
Ἐνθάδε χαλβανόεντα θυώματα φράζεο καίειν·
-
Καὶ μέλι σωλύωνν διὰ καλαμίνων ἐνιχέυειν,
-
Ο 2
-
***
-
„Ποντόθεν ὀρνύμενον πνοιῇ βορέω ἀλεγεινῇ·
-
„Ὄυτε πυϛὸς τόσσος γε ποτὶ βρόμος αἰθομένοι,
-
„ἔυρεος ἐν βήσσῃσʼ, ὅτε τʼ ὤρετο καιέμεν ὕλην·
-
„ἔυτʼ ἄνεμος τόσσον γε ποτὶ δρυσὶν ὑψικόμοισιν
-
„„Ἰπύει, ὅς τε μάλιϛα μέγα βρέμεται χαλεπαίνων
-
325
-
Προ
-
Τοῖς γοῦ Ἑλμηρικοῖς τέτοις καὶ Σαμȣηλ ὁ Κλάρκιος τὰ Ὀυϊργλίȣ παρε-
-
τίθετο, καθὰ καὶ Φȣ́λβιος Ὀυρσῖνος ἀνάπαλιν τοῖς Ὀυϊργιλιακοῖς παρέα-
-
λε τὰ Ὁμηρικά. Παρὰ τȣ́τῳ μέντοι ἐπισφαλῶς ἀναγινώσκεται τὸ πάντο-
-
θεν, ἀντὶ τȣ͂ ποντόθεν.
-
κκ5 οφέ δ ω
-
.) Ὅνπερ ἀπὸ τῆς ἐπιπολαζȣ́σης
-
νοτίδς Νότὸν ὀνομάζεσιν ἄνεμον πῖδες Ἑιύων· και ταύτ δὴ, καὶ τῶν
-
Λατίνων οἱ μὲν γοer, ( χειμέριον· ) οἱ δὲ τοu, ἢ τieirε,
-
( ύέτιον, ἢ ὀμβροφόρον.) οἱ δὲ Μ, ἢ Μοὰεeτ, ἢ Ααο, (διά-
-
βροχον, ἢ ὑδατόεντα· ) σν οἷς καὶ κid, ( ὑγρὸν, νοτηρὸν· ) ὁ ἡμέ-
-
τερος ἐκάλει Ὀυῖργίλιος (Γεωργ. Α. Στίχ: 4θκ. ) Παῤ ἡμῖν δʼ ἐν τῇ ἑρ-
-
μν. Ἀυτ: Στίχ: 531.
-
. . ὰ 0te: Μidς Α.
-
Τίπτε δὲ ὑδετόεις Νότος ἧσι φρεσὶν μελεδαίνει.
-
υτος ἐνταῦθα υχρὸς ὑπʼ ἀυτȣ͂ προσειρημένος: τiidυν . . .. . Αuε-
-
ἀπορεῖν εἰκότως ἐνάγει τὸν ἐπιβάλλοντα. Καὶ γὰρ καὶ ἡ τοῦ ἀνέμου
-
τούτου ποιότης ἔοιαεν ἀντιφέρεσθαι, χλαρτέρȣ φύσει τυγχάνοντος, αὶ
-
εἰς ἱδρῶτας κινȣ͂ντος. Διὸ καὶ Αει, φασίν, ὠνομάσθη, ὡς ἀπὸ, ἄυω, τȣ͂
-
καίω καὶ θερμαίνω, ȣ̔́τω κληθείς. Ἀπαντῆσαι οὖ τῇ ἀπορίαᾳ ἔδοξαν, ἄλ
-
λοι μὲν ἄλλως. Σαβῖνος γὰρ, (παρὰ Γεσνέρῳ ἐν τῷ Νέῳ Θησ, τῆς Λατιν.
-
Τλώσ. ) τὸ κατὰ Ὀυϊργίλιον iὸuȣ ἑρμνέυων, εἰς τὸ aρi μετείλη-
-
φε. ετ ſe eni ροiȣ caidυς eſ. ( χαλαρὸς τε καὶ χαῦνος, φησὶ· διὰ
-
τὸ χαλᾷν τε καὶ χαυνοῦ τὰ σώματα τȣ͂ τόνȣ ἀυτὰ ὑπεκλύοντα· καθ
-
ἁυτὸν γὰρ μᾶλλον θερμὸς ἐϛί) Τἱ δʼ ὅτι ἐν τῷ . τῶν Γεσργ. ὁ Ποιητὴς,
-
τῷ ἀνέμῳ τȣ́τῳ τὴν τȣ͂ ψυχραίνειν σαφῶς ἀπένειμε· δϊώαμιν; Στίχ: 79.
-
.ΕΣ φνi0 cr: ſir0 οu.
-
ὡς ἡμῖς ἐκεῖ μετεφράζομεν, Στίχ: 328.
-
„Τοῦ νέφεα ϛυγνόει κρυμώδεσιν ἠέρα ὄμβροις.
-
ὡς μικρὸν ἄλλως, τῇ λέξει μᾶλλον προσέχων ἄντις ἀποδοίῃ·
-
„Του νέφεα ϛυγνόει, ὑετώδεὶ ἠέρα κρυμῷ.
-
Ἀλʼ ὥσπερ ȣ̓ διϊωεκὲς ( ὡς ἀπαντῶντες φασὶ· ) τὸ χειμερινὸς ἐπίθέτον
-
τῷ Νότῳ προσήκει ἐπὶ τȣ͂ ἔπȣς, ὅπερ ἐκ Τι Α. 41. παρατιθέασιν:
-
Αu: edς Μerȣ 23υas cum eι: Αer.
-
„ Νότος εὕτε χέη κρυερὸν χειμώνιος ὕδωρ.
-
Ὅυτως ȣδὲ τὸ κυμώδης, εἰ μὴ μόνον κειμῶνος, τῷ Νότῳ προσεφαρμέζ-
-
το. Ἀλλως δὲ τις ἂν ἄπι τυχὸν, ὅτι καὶ σνεκδοχικῶς τὸν Νότον, ἐπὶ τ͂
-
προκειμένȣ εἰς σκέψιν ἔπȣς, Ὀυϊργίλυος, ἀντὶ τȣ͂ ἀνέμȣ ἁπλῶς ἐξελάετ
-
Σύνη