-
2
-
-
η
-
·
-
·
-
-
Εἴγε δὲ ἀμφοτέροις ἄμυδις κεχρωσμένος εἴη,
-
Καίκεν ὕδωρ φορέοι, καὶ ὑπηνέμιος τανύοιτο,
-
Μὴ με ῥὰ παρφάμεναι τότέ τις πρυμνήσια λύειν
-
Νυτὸς ἐκείνης, πλεῖν τολμᾷν οἴνοπα πόντον.
-
Εἱ δʼ οὖν δὴ φάος, ἠμὲν ἄγων, ἠδʼ αὖ ἀφορίζων,
-
Αἰγλήεις ῃ κύκλος, ἐπομρίαν ȣ̓́τιγε δείσεις.
-
Ἀλʼ ὄψει καθαρὸν ορέιν διαέντα καθʼ ὕλη.
-
Ἀυτὰρ ἐν ὑϛατίῳ, τίκε δείελος ἕσπερος ὄισει,
-
Ὁππόθεν ἶς, νεφέλας, πνείȣσʼ ἀνέμοιο διώσει,
-
Τίπτε δὲ ὑδατόεις Νότος σι πρεσὶν μελεδαίννει,
-
ἸἩέλιος δείξει. Μὴ Φοῖος ψόόδεα βάξει;
-
Ὅς καὶ κρυπταδίȣς ϛάσιας τὰ πλεῖϛα προφαίνει,
-
Βυποδομόομένας τε λάθρη ἀπάτας τε μάχαςτε;
-
Ὣς καὶ ἐπεὶ Καίσαρ κτάνθη, Ῥὥμὴν ἐλέαιρε
-
-
***
-
63
-
525
-
5530.
-
535
-
Κρςὰς
-
, ἐκ τῶν πολλῶν ἐντᾶυθα παραθέσθαι· ) Γαλάταις μὲν εἰς διαρπαγὴν ποτὲ
-
τȣ͂ ἐν Δελφοῖς Ἱερȣ͂ ϛρατσασι, κεραυνοὶτε φέρεσθαι ἱϛόρνται, και ἀποῤῥα-
-
γεῖσαι πέτραι τȣ͂ Παρναπȣ͂· δείματάτε ἄνδρας ἐφιϛᾶναι ὁπλίτας τοῖς βαρ·-
-
άροις. Παυσαν Ἀτίικ. Κεφ: Δ. ),, Καὶ ἐν Μαραθῶν δὲ ἀνὰ πᾶσαν νύα,
-
, καὶ ἵππων χρεμετιζότων, καὶ ἀνδρῶν μαχομένων αρεῖναι αἰσθάνεσθαι. ( Ἀ:
-
Κεφ: λ. ), Καὶ Θηαίοις πρὸ μὲν τȣ͂ ἐργȣ τȣ͂ ἐν ὕῖροις, ἀράχνας ὁραθιῦαι,
-
, τȣ͂ Ἑερȣ͂ τῆς Θεσμοφόρȣ τὰς θύρας ὑφάσματι λκῷ, κατὰ δὲ τὴν Ἀλε-
-
ξάνδρȣ καὶ Μαεδόνων ἐφοδον, μέλανι ἐξυφαινȣ́σας. Καὶ Ἀθιναίοις δὲ ὗσαι
-
τέφραν τπὸν Θεὸν ἐνιαυτῷ πρότερον, πρὶν ἢ τὸν πόλεμον, τὸν ἐπαχθέντα ὑπὸ
-
Σύλλα, τὰ μεγάλα σφίσιν ἐνεγκεῖν παθήματα., Ἀυτ: οιωτ. Κεφ . ),, Καὶ
-
τῆς Αἰγύπȣ δὲ ὑπὸ Ἑωμαίων δȣλωθησομένης, τὸ δαιμόνιον ἐναργέϛατα πρου-
-
, ποδεῖξαι· ὑσαι ὰρ, ȣ̓χ ὅπως δατι, ἔνθα μηδὲ ἐψέκασε ποτὲ, ἀλλὰ καὶ
-
αματι. Καὶ Δράκοντα ὑπερμέγέθη ἐξαίφνης σφίσιν ὀφθῦαι, καὶ Ἀϛέρων
-
Κομῆτας ὁρᾶσθαι, αὶ νκεκρῶν εἴδωλα φανάζεσθα· τὰ τε Ἀγάλματα σκυ-
-
θρωπάσαι, καὶ τὸν Ἄπιν ὀλοφυρτικὸντι μμήσασθαι, καὶ δακρύσαι Δίων ἐπὶ
-
, τῆς Ἀυγ. Μοναρχ. Καὶ παρὰ ωμαίοις δὲ ἐπὶ ταῖς ἙΤπατείαις Κορνηλίȣ
-
Ὀυαλερίȣ Μεπάλȣ, σεισμȣ̀ς τε ἐξαισίȣς συμῦαι, καὶ τὸν Τίεριν τὴν τ
-
, έφυραν κατασύραι, κὶ πλωτὴν τὶν πόλιν ἐπὶ ἑῆὰ ἡμέρας ποιῆσαι. Τȣ͂
-
δὲ Ἀυγȣ́ϛȣ ἐγγὺς ὄντος μεταλλάξαι τὸν βίον, τόντε ἥλιον πάντα ἐκλιπεῖν,
-
„, τȣ͂ ȣ̓ρανȣ͂ τὸ πολὺ καίεσθαι δόξαι ξύλατε διάπυρα ἀπ ἀυτȣ͂ πίήῆοντα φαν-
-
, τασθίῦαι, καὶ ἀϛέρας Κομῆτας, καὶ Αἱματώδεις ὀφθιῶαι. Βȣλῆς τε ἐπὶ τῇ
-
, νόσῳ ἀυτȣ͂ ἐπαγελθείσης, ἵνʼ ἐνχὰς ποιήσωνται, τότε Σκνέδριον κεκλεισμέ-
-
, νον ἑυρεθὴναι, καὶ Βύν ὑπὲρ ἀυτȣ͂ καθήμενον βύξαι, καὶ κεραυνὸν ἐς εἰκόνα,
-
„ ἐν τῷ απίωλίῳ ἑϛῶσαν ἐμπεσόντα, τὸὰ ράμμὰ τὸ πρῶτον τȣ͂ ὀνόματος
-
, τ͂ Καίσαρος ἀφανίσαι. Ὅθεν τȣ̀ς Μάντεις,ʼ τῇ μετὰ τȣ͂το ἀυτὸν ἡμέρα
-
θείας τινὸς μοίρας μετλήψεσθαι, φᾶναι· τεκμαιρομένȣς ὅτι τότε ϛοιχεῖον
-
, ἐκεῖνο, τὸν τῶν ἐκατὸν ἀριθμὸν παρὰ τοῖς Αατίνοις, καὶ σὸ λοιπὸν πᾶν ὄνο-
-
, μα, Θεον παρὰ τοῖς Τυρσηνοῖς ἐνόει. ( Δίων εἰς βίον Ἀυγ. ) Ἰδία δὲ, ϗ πρὸ
-
τῆς εἰς Γαῖον Ἰȣ́λιον Καίσαρα σμυομωσίας, και τῆς τȣ́τȣ σφαγῆς, περὶ ȣ ἐν-
-
τᾶυθα τῷ ἡμετέρῳ Ποιητῇ μάλιϛα λόγος: Σημεῖα ἀυτῷ ȣ̓κ ὀλίγα, ̓δὲ ἀσθε-
-
, νῇῆ γενέσθαι. Τὰ τε γὰρ ὅπλα τὰ Ἄρεια, παρʼ ἀυτῷ τότε, ὡς καὶ παρὰ
-
. Ἀρχιεε, κατὰ τι πάτριον κείμενα, ψόφν τῆς νυκτὸς πολν ποιῆσαι, κεὶ
-
τὰς θύρας τȣ͂ Δωματίȣ, ἐν ῷ ἐκάθυδεν, ἀυτομάτας ἰνεῷχθαι. ( Παρὰ
-
τῷ ἀυτῷ Δίων. εἰς βίον Ἰȣλ. Καίαρ. ) Πρὸς τποῖς ἀρημέτοις δὲ, καὶ ἄλλα ἔτι
-
σημεῖα θαυμαϛὰ, καὶ φάσματα φανῆναι λέγεται. Σέλα μὲν ον ὀυράνια,
-
καὶ τύπȣς νύκίωρ πολλαχȣ͂ δαφερομένȣς, καὶ καταίροντας εἰς ἀγορὰς, ἐρή-
-
, μȣς ὄρνιθας., (Ἕπερ καίτοι ȣ̓δὲ ἄξα, σως, ἐπὶ πάθει τηλικόυτῳ μνημονοῦ-
-
σαι, ὁ διεξιὼν ἀυτὰ Πλήπαρχος κρίνας, ἀμριθὴς ἄλλως τα Ἀκὴρ, καὶ ὡς ποῤ-
-
ῥωτάτω