-
4
-
δʼ ἔατι ζειῶν σὺγε, πυροφόροιό τʼ ἀμήτȣ,
-
Ἀφιπονεῖς γαίῃ, ἐπὶ δʼ ἀϛαχύεοι προοίχεις,
-
Πληϊάδας πρὶν Ἀτλαγενέας σοὶ δύσθαι Ἑώας,
-
Αἶθον τʼ ἐχωρεῖν Κνωσαίȣ ϛέμματος ἄϛρον,
-
Πὶν κεν σπέρματʼ ἄλοξι βαλέσθαι, πρὶν τʼ ἀεκȣ́σῃ,
-
Ἐλπωρν ἀφένȣ, σπόδοντʼ ἀναθήμεναι αἶῃ.
-
Πολοὶ μὲν σπείρειν σποῦσαν δύσεως πρὸγε Μαίας,
-
Τ̀ς δʼ ἀμενψυνοῖς ἶψα παρήπαφε Λήϊ ἀθῆρσι.
-
Σπεῖραι δʼ εἰ ΠΒικίν ἐθέλοις, πενιχρὸντε Φάσηλον·
-
Μηδʼ ὀλιγωροίῃς Πηλȣσιακοῖο Φακοῖο.
-
Δῆλα ῥὰ δυοσόμενος πέμψει τέκμωρα οώτης.
-
Ἄρχευ ἐτενέως σπεῖρον δʼ ἐς χείματα μέσα.
-
Τῷ ῥὰ δεδασμένον ὡς κατὰ μοίρας ȣ̓ρανὸν ἴσας,
-
Χρύσεος Ἰέλιος διέπει δὶς γʼ ἔξ διὰ ἄϛρων·
-
Πέντε Πόλῳ Ζῶναι περιγέει ἐσείρνται·
-
Τῶν ἡ μὲν φλογμοῖς ὑπὸ Ἰελίȣ πυρόεοσα.
-
**
-
, Ἀντία δεσμων κεκονιμένος, ȣ̓ μάλα χαίρων.
-
, Οἴσεις δʼ ἐν φορμῷ. Παῦροι δὲ σε θιήσονται.
-
Τ
-
250.
-
255.
-
260.
-
Στίχ: 255. Βικίίν. . . Φάσηλον Περὶ μὲν τῆς Βιαίας ὅρα πὰ εἰρημένα Στίχ: 80. Τὸν
-
δὲ Φάσηλον πενιχρὸν ἂν ἐίποις εἰκότως, ὅτι τροφὴ γίνεται τῶν μάλιϛα
-
πτωχευό των.
-
Στίχ: 255. Πηλȣσιακοῖο Φακοῖο) Ἀφθονεῖ γὰρ τῷδε τῷ Ὀσσρίῳ ἡ χώρα, ἡ κατὰ τὸ
-
ἐ Ἀιγύπτῳ Πηλȣ́σιον.
-
Στίχ: 257. Βοώτης) Ὁ καὶ Ἀρκτȣ͂ρος, περὶ ȣ͂ εἴρηται Στίχ: 73. Τȣτȣ δὲ ἡ μὲν Κοσ-
-
μικὴ δύσις Μαρτίȣ συμσαίνει Μνὸς, ἡ δὲ Ἀκρώνυχος, Νοεμ͂ρίȣ.
-
Στίχ: 260. Κρύσεος Ἰέλιος δέπει δὶς γʼ ἐξ διὰ ἄϛρων ) τȣ͂ Ζωδιακȣ͂ εἰς δώδεκα
-
σημεῖα ἶσα κατατομὴ, ὧν ἕκαϛον εἰς μοίρας τριάκοντα ὑποτέμνεται πρὸε τὺ
-
τὲ ὅλȣ κύκλȣ συμπλήρωσιν. Καὶ ὅτι δʼ ἑνὸς ἑκάϛȣ τῶν Ζωδίων, κατὰ Μῆνα
-
ὁ λιος δαϛαδόων, τῇ ὁλικῇ Περιόδῳ, τῇ πρὸς λοξότητά τινα ἀπὸ τȣ͂ ση-
-
μερινȣ͂, ὃν εἰς ἷσα χεδὸν διαμερίζι, ἀπονυούση, Τροπικὸν ἐκ Τροπικȣ͂ παραμεί-
-
ει, καὶ τὸν ὅλον ȣ̔́τω συνίϛησιν ἐνιαυτὸν, αὶ τῆς τῶν τεσάρων Ἑρῶν ἡμνν με-
-
ταςΝής παραίτιος ἀναδείκνυται· ταῦτα ἥδη μόνοις τοῖς κομιδῇ ἀπαιδώτοι
-
νόνηται. Ἀ’ ἐκκείθω δὴ καὶ ὧδε ἡ τῶν ωδίων ἐν τάξει ἐξαρίθμησιε. ἐπὶ
-
ρήρε εήματ. ν τοτὸ τρε ἐὸν τυ τν τπ ἡχ ρα
-
ἀυτοὶ ἐξεθέμεθα· ἀπόγε τȣ͂ Κριȣ͂, ῷ τιν κατὰ Μάρτιον Ἐαρινὴν Ἰσημερίαν
-
συνιϛὰς Ἥλιος ἐπιαίνει, ȣ̔́τως ἀρξάμενοι.
-
Εἱρμὸς: Τῶν Ὀυρανίων Ταγμάτων.
-
Ἀϛερομόρφȣ ἀωεῆρος ὁ δωδεκάρθμς, κρὸς ̓τος τυγκάνει· ν ύρε
-
δΛμν ʼ ʼ Καρκίνȣ̓, έοντόε τε, αρθένȣ͂ τε· Ζυγȣ͂, Σκορπίȣ, Τοξότȣ τε· ϗ
-
Ἀιγοκέρȣ σν τȣ́τοις, καὶ τῶν ἑξῆς, Ὑδροχόȣ, καὶ Ἰχθύωντε.
-
Στίχ: 26. Πέτε Πόλῳ Ζῶναι) Πρῶτον Παρμενίδὴν περὶ τῶν πέντε Ζωνῷῶν εςαέ-
-
ις ιροῆος παραημεῖταʼ ἐκ τῶν Στράωνες Τεωγραφικῶν φ: ´.
-
Παρατίθεται δὲ, καὶ ἔϛν ἄῖα τῶν Ἐρατοσθένȣς Ἐπῶν ἐκ τῶν Ἑρξ. ες
-
ρελεῶτς μν, φήσιν, ὁ Ποντικὸς ἐν ταῖς Ὁμήρε Ἀληγορίαι ἀναφέςε.
-
ἀὐτὸ δὲ Ὀρσινος ἐκ τῶν Ἀχιλέως Τατίȣ, τȣ͂ τὰ Ἀράτȣ διηρμηνευκότος,
-
προάλεται, ἐνιαχȣ͂ σφαλλόμενα ( ὡς γράφει ) καὶ προσδιορθωσάμενος.
-
Πέντο