-
-
-
Π. ὌΥΪΡΓ. ἈΙΝΕΙ. ΒΙΒΛ. ΙΑ´.
-
Οήλεις δʼ ἄρ γηθεῦσι σεληνοσχήμοσι πέλταις.
-
Ἔνθα τίνα πρῶτον, τίνα κȣ́ρη δʼ ὕϛατον αἰνὴ
-
Καββάλλεις; ὅσσων χαμάδις κατὰ σώματα κίδνης;
-
Ἐυμένιον Κλυτίȣ δὴ πρῶτον, τȣ͂ γʼ ἀκάλυπτον
-
Ἄντα ἔην ϛέρνον, δολιχῇ ἐλάτῃ διελαύνει.
-
Αἴψα δʼ ὅ γ’, ἐξεμέων ῥυδὸν αἵματα, ἐξετανύθη
-
Βερυχὼς, κόνιός τε δράγμενος αἱματοφύρτȣ,
-
Ἀυτὸν ἕ τʼ, ἀμφὶ ἑῷ περὶ τρώματι οἰκτρὸς ἐλίσσων.
-
Εἶτα Λύριν, Πάγασὸν τʼ ἐπὶ τȣ́τῳ· ὧν ἕτερος μὲν,
-
Κάτφορον οἱ ἵππον κέντροις σύναγʼ ἠδὲ χαλινοῖς·
-
Τῷ δʼ ἕτερος μάψ χεῖρα κυβιϛήσονθʼ ὑποτεῖνεν.
-
Οἱ δ’ ἄμφω κατʼ κὰρ πέσον. οἷς προσέθηκεν Ἄμαϛρον
-
Ἱπποτάδην· ἕκαθεν δʼ ἄῤ ἔπειτα διώκαθεν ἔγχει
-
Τηρέα θʼ, Ἁρπάλυκὸν τʼ, ἰδὲ Δημοφόωντα Χρόμιν τε.
-
Ὅσσα γε παρθενικὴ πάλλȣσα τιτύσκετο τόξα,
-
Τόσσοι ἄῤ ȣ̓τάμενοι Φρύγιοι πεπτώκεσαν ἄνδρες.
-
Ὄρνιτος ἀΐσσων πόῥῥωθεν ἀήθεσιν ὅπλοις,
-
Θηρητὴρ, ἔποχος βαίνων ἐπʼ Ἰάπυγος ἵππȣ·
-
Τῷ ῥὰ δέρας Ταύροιο ἐπισκέπεν ἐυρέας ὤμȣς
-
Μαρναμένῳ, καὶ κρὰς δὲ Λύκοιο πέλωρον χάσμα
-
Ἔϛεγε, σύν τε γένυσσιν, ἀτὰρ λευκοῖς σὺν ὀδȣ͂σι.
-
Νωμῶν δʼ ἀγροῖκον χείρεσσι καλαύροπα ὅπλον,
-
Μέσσος ἀννεϛρέφετο, πρὸ δὲ τʼ ἔξεχε κράατι πάντων.
-
Τὸν δʼ ἐπροναμένη, (κλινθείσης ῥᾴδιον εἴλης·)
-
Ἶφι διήλασε, τὼς δʼ ἔπὶ δυσμενὲς ἦτορ ἔειπεν:
-
Ἦ δρυμοῖς, Τυῤῥηνὲ, σοβεῖν φῆρας γʼ ὠήθης;
-
Δὴ πάρα τȣ͂τʼ· ἧμαρ, τὸ ῥὰ, θηλυτέρης διὰ ὅπλων
-
Σȣ͂ κεν ἐλέγξαι ἔπη· κλέος ἔμπης ·ȣ́τι δέ κȣ͂φον
-
* * *
-
227
-
„Ὁρσίλοχον μὲν πρῶτα. καὶ Ὀρμενον, ἠδʼ Οφελέϛην.
-
„Πάντας ἐπασσυτέρȣς πέλασε χθονὶ πȣλυβοτείρῃ.
-
. Ὀυδὲ οἱ αἰχμὴν
-
„Μαψιδίην ποτʼ ἴθυνεν .
-
Στίχ: 709, ὌΡΝΙΤΟΣ .
-
Στίχ: 710. .
-
. . ἘΠῚ ἸΆΠΥΓΟΣ ἽΠΠΟΥ, Τȣ ἐξ Ἰαπυγίας, τῆς πάλαι
-
καὶ Μεσαπίας, νῦν δὲ Ἄπȣλίας.
-
Στίχ: 716. .
-
720
-
Σοῖς
-
. . Παῤ ἄλλοις Ὄρνυτος, ὡς ἀπὸ τȣ͂ Ὅρνυμαι·
- παῤ ἄλλοις δὲ καὶ Ὄρφιτος, φέρεται ἀναγινωσκόμενον.
-
705
-
715
-
Καὶ τὴν παρὰ τῷ Καλαβρῷ δὲ ἀριϛείαν Πενθεσιλείας, Παραλειπ. Α.
-
ϛίχ. 382.
-
700
-
710
-
Στὶχ: 707. ὍΣΣΑΓΕ ΠΑΡΘΕΝΙΚῊ κτ: Ὅρα καὶ τὴν παῤ Ὁμήρῳ Τεύκρȣ ἐυθυ-
-
βολίαν, Ἰλ: Θ. ϛίχ. 274–277.
-
695
-
. . ΚΑΙΝΘΕΊΣΗΣ Ῥ´ͅΑΔΙΟΝ ΕἼΛΗΣ. Τῆς τῶν Ῥοτόλων, ἥν
-
αὐτὸς ἦγε προέχων, καὶ ὑπερωμίας ἐξέχων.
-
. . Ἐντεῦθεν εἰκάζεται τὸ πα-
-
ρασιωπηθὲν, ὡς ȣ̓ διέλιπε μεταξὺ ὁ ἀγροῖκος Τυῤῥηνὸς, κατὰ τῆς ἀνδρά-
-
σι μάρνασθαι ἀναβαλομένης νεάνιδος ἐπεσβολῶν κέρτομα βάζειν, διὸ καὶ
-
πικρῶς αὕτη τὸν θρασυνθέντα ἐνίπτει ἀντισαρκάζȣσα, ἤδη πεσόντα:
-
. . κλέος ἔμπης ȣ̓́τι δὲ κȣ͂φον
-
Βιβλ. ΙΑ´. „Σοῖς νεκύεσσʼ οἴσεις, δορὶ πεπτωκὼς σὺ Καμίλλης.
-
-
Ἦν