-
-
Π. ὈΥ῀ΙΡΓ. ἈΙΝΕΙ. ΒΙΒΛ. ΙΑ´.
-
Οὔτινʼ ὀνόσσομαι· ὅσσον ἐπεὶ πέρι ἠνορέης περ,
-
Πᾶσα παρέϛη, σῶμα δὲ πᾶν ὥπλιϛαι κάρτȣς.
-
Νῦν δʼ ὅ, τι μηδοένῳ ἀυτῷ μοι φρὴν ὑποβάλλει,
-
Ἀυτίκα ἐξερέω, (πρόσεχοιτε·) ὑμῖν θʼ ὑποθήσω.
-
Ἔϛι μοι ἀγρὸς δὴν ἀρχαῖος, Τύβριδος ἄγχι,
-
Πρὸς δυσμὰς ὁρόων, Σικανῶν ἐς πείρατα μακρὸς·
-
Ἀυρύγκοι Ῥοτόλοι τε γεηπονέοντες τρηχὺν
-
Ὕννει βωλοκοποῦσιν, ὀρεινὰ δὲ βȣνομέȣσι.
-
Πᾶς μὲν χῶρος ὅδε, κλιτύς τε ὄρȣς πιτυȣ͂σα,
-
Ἐκχωρείσθω δῇ Τεύκρων φιλίῃ, ἐν δʼ ἴσαις
-
Συνθεσίαις ἡμῖν ἀρχῆς κοινωνὸι ἔϛων.
-
Ναιεσθων δʼ ὧδʼ, ἤν ἐθέλωσιν, ἰδʼ Ἄϛυ δομείτων.
-
Αἴκεν ὅρȣς δʼ ἑτέρȣς, ἕτερὸν τʼ ἔπὶ ἔθνος ἱκέσθαι
-
Θυμὸς ἀνώγει, καὶ θέμις ἔνθεν τȣ́ς δε ἀπαίρειν,
-
Ἐκ δρυὸς ἰταλίδος σφίσι τέυξομεν εἴκοσι νῆας,
-
Καὶ πρὸς δʼ, ἤν ῥὰ δέοι· παρὰ ῥείθροις ἔϛι γὰρ ὕλῃ.
-
Οἱ μὲν, ἀριθμὸν ἀτὰρ μέτρον νηῶν γε κελέσθων,
-
Ὁι δʼ ἐπορέξωμεν, χεῖρας καὶ νήϊα πάντα.
-
Πρὸς δʼ ἔτι ἐξ ἔθνȣς ἑκατὸν λεκτȣ́ς γε Λατίνων
-
Ἔυαδεν ἐκπέμπειν, κηρυκεύσεσθαι Τεύκροις,
-
Εἰρηναίȣς μὲν κλῶνας χερσὶ προτενȣ͂ντας,
-
Δῶρα τε οἰσομένȣς, χρυσȣ͂ ϛαθμὸν, ἠδʼ ἐλέφαντος.
-
Καὶ δίφρον δʼ ἐπὶ τοῖς, καὶ ἁλȣργίδος ἀρχικὸν ἄνθος.
-
Ταῦθʼ ἅπερ ἡμετέρȣ ἐϛʼ ἀγλαὰ σήματα Κάρτȣς.
-
Ἥδʼ οὖν μῆτις καὶ σφίσι νῦν κοινῇ προτεθείσθω,
-
299
-
325
-
330
-
335
-
340
-
345
-
Θρασσομένοισιν ὅπως τοῖς πράγμασιν οἷον τʼ ἀλέξειν.
-
Τῆμος ἄρα Δράγκης, ἔχθιϛος ὅς ἔπλετο Τύρνῳ, 350
-
Οἷ τε ζηλοτυπῶν, πικροῖς ὑπενύσσετο κέντροις·
-
Ἀφνειὸς μάλα· χείλεσ’ἀρείων· ἀυτὰρ ἐν ὅπλοις
-
Χεῖῤ ἀλαπαδνὸς ὅδʼ, ἀλλʼ ἀγορῇσιν μῆτιν ἀμύμων,
-
Δεινὸς δʼ ἐν ϛάσεσιν· (μητρὸς γενεῇφιν ἀγήνωρ,
-
Ἔμπης δʼ ἐκ γενετῆρος ἀσήμȣ ἐκγεγαώς περ.
-
Στῆ δ’ ὅγʼ ἐνίπτων τοῖς δε, ἀτάρ τε χόλȣς ἐπαέξων.
-
* * *
-
Ὀυκ
-
. . Ὅπως γὰρ πρὸς
-
Στίχ: 350. .
-
. . ΔΡΆΤΚΗΣ, ἜΧΘΙΣΤΟΣ . .
-
Τίρνον διέκειτο Δράγκης. ἀνωτέρω φθάσας ὁ Μάρων προανεκρȣ́σατο· ἐν-
-
ταῦθα δὲ, τȣ͂ παῤ Ὁμήρῳ Πολυδάμαντος, τὸν παρὰ τῷ Μάρωνι τȣτονὶ
-
Δράγκην, Ὀυρσῖνος εἶναι, φησὶν, ἀπομίμημα. Ἰλ: Μ. 210.
-
Στίχ: 352. ἈΦΝΕΙῸΣ ΜΆΛΑ κτ: Ὀυκ ἀσκόπως πωρετέθη τὸ (ἀφνειὸς μάλα.)
-
εἰ γὰρ καὶ ἄλλοις ϛυγερὰ τὰ τȣ͂ πολέμȣ, καὶ ἀποτρόπαια, ἀλλὰ τοῖς ἐν
-
πλȣ́τȣ περιȣσία ἐξόχως· ὅτι ȣ̓δὲ τύχην ἀμεῖψαι ἐλπίζȣσι τὴν ἐπὶ τὸ
-
355
-
βέλτιον, καὶ ὅτι τἄν ἄλλων ζημιȣ͂σθαι κινδυνεύȣσι πλείονα.
-
Στίχ: 353 ΧΕ῀ΙΡ’ ἈΛΑΠΑΔΝῸΣ κτ: Ὁ πρὸς ὑπερεθισμὸν Ἀγαμέμνων ἐπέῤῥιψε
-
. . Ἀλλα τὸν
-
Διομήδες. Ἰλ: Δ. ϛίχ. 399. περὶ Τυδέως εἰπὼν . .
-
υἱὸν.
-
„Γείνατο εἷο χέρεια μάχῃ, ἀγορῇ δὲ τʼ ἀμείνω·
-
Στίχ: 354. ΔΕΙΝῸΣ Δ’ ἘΝ ΣΤᾺΣΕΣΙ . .
-
Στασιαϛὴς μὲν μάλα γεν-
-
ναῖος, πολεμιϛῆς δ’ ȣ́τοι μάλα, ὁμοιως τῷ Ὁμηρικῷ Θερσίτῃ.
-
Βιβλ. ΙΑ´.
-
Στίχ: