-
Π. ὈΥΪΡΓ. ἈΙΝΕΙ. ΒΙΒΛ. Η.
-
Ἀμφιτρυωνιάδης ἀγέλας, μεταβήμενʼ ἑτοῖμος,
-
Οἰχόμεναί γε βόες μυκῶντο μέγʼ ἐκβοόωσαι,
-
Κραυγαῖς πᾶν δὲ νέμος τε νάπος θʼ ὃ ἔλειπον ἐτπίπλων.
-
οῦς μία δʼ ἄρ φώνησεν ἀπʼ ἐυρέος ἔδοθεν ἄντρȣ,
-
Μυκηθμῷ δὲ Κάκȣ φρȣδην φυλακὴν ἀναφῇνεν.
-
Ἔνθα Ἐριννύσιν ἄλγος ὑπεφλέχθη Ἀλκείδῃ,
-
Κιυήθη δὲ μέλαινα χολὴ, κὶ λάζετο ῥόπτρον,
-
Ὄεοισι βιθὺ εϛιβαρόν τε, ἰδʼ ἴθυσʼ ἐπʼ ͂́ρος
-
Τόφρα Κάκος πρῶτον ταρβῶν ἡμῖν ἐπὶ ὦπται,
-
Θραχθεὶς τʼ ὄσσεε· φεῦγε γὰρ ὠκυπετέϛερος Εὔρȣ.
-
Σπέρχετο δʼ ἐς γλάφυ· τῷ δὲ ποσὶ πτερὰ δειμὸς ἐπᾶρσεν.
-
Ὡς ἔ δέ τʼ ἔνδοσʼ ἐνεῖρξεν, ἀλύσσεις τʼ αἶψα χαλάσσας
-
Πέτρον ἀνῆε πέλωρον, ἐπήωρόν γε σιδήρῳ
-
Καὶ πατρὸς τέχνῃ, ȣ̓δὸν δʼ ὀχύρωσε φράξας,
-
Ἰνὶ Τιρύθιος ἀυτὸς ἅμʼ ἔφθη χωόμενος κῆρ.
-
Ἐμμανέως πρόσοδον παπταίνων, ἔνθα ἰδʼ ἔνθα
-
Ὅπα μεθιϛῶν, ἐκ δὲ χόλοιο ὀδόντας τρίζων.
-
Τρὶς μὲν Ἀβεντίνȣ ὀργῶν περιδέδρομεν ȣ̓ρος,
-
Τρὶς δὲ μάτην ȣ̓́δὸν πειρήσατο λάϊνον σαι·
-
Τρὶς δὲ τʼ ἀπαυδήσας, κλινθείς τε, καθῆϛο ἐν ἄγκει.
-
σατό τις πυρίτης λᾶς ὀκριόεις ἀνακύπτων,
-
Νῶτα ὑπὲρ σείȣς κορυφȣ́μενος, αἰπεινς τε,
-
Σαρκοβόρων ἐπίκαιρος ἐὼν πτνῶν γε καλιαῖς
-
Τὸν δʼ ȣ̓ν πρὸς λαιὸν ποταμὸν νέυοντʼ ἐφύπερθεν,
-
Σκήψας δεξιόθεν κρατερῶς κατὰ σείσατρ ἄνταξ,
-
Δῦσε δὲ ῥιζῶν ἐκ μυχάτων σπαθέντα, ἰδʼ αἶψα
-
ρόσσω ὦσε βί, μέγας ὠσμῶ δʼ ἤχησʼ αἰθὴρ,
-
Κασσεῖσθεν δʼ ὄχθαι, δείσας ποταμὸς δʼ ἀνὰ ῥεῦσεν.
-
-
* * *
-
28
-
225
-
230
-
235
-
240
-
245
-
Αὐτὰρ
-
Στίχ: 235. ΝΥ ΤΡΥΝΙΣ .
-
. Αὐτὸς ὁ Διὸς καὶ Ἀλκμηης, ὅυτως
-
ἐπικληθεις ἐκ Τίρνθος πόλεως Ἀργολικῆς τῆς ἐν Πελοποννήσῳ, ἐπω·-
-
νύμȣ Τίρνθι τῃ Ἄλω θυγατρὶ, ἥτις Ἀμφιτρύωνος ἦν ἀδελφὴ. ( Στέφ·
-
Βυζ ) ἐν ἀυτῇ γὰρ Ἐρακλῆς ἱϛόρηται ἀνατραφεὶς. (Ὅρα Ζ. Αἰν: ϛίχ.
-
7ι8)
-
. .ὈΔΟΌΝΤΑΣ ΤΡΩΝ. Τοιȣ͂το γάρ τι συμβαίνει τοῖς
-
Στίχ:· 238. .
-
σφόδρα θυμȣμένοις, καὶ πρὸς ὀργὴν ἀκρατῶς χαλεπαίνȣσι.
-
ν τ τΕ τεεέ.
-
..Ὅυμενȣν καταπονηθεὶς καὶ
-
ἀπειρηκὼς τῷ καμάτῳ· πῶς γὰρ, Ἑρακλῆς ὤν, ἀπορῶν δὲ, καὶ ἐν ἀμηχα-
-
νία σκοπȣ́μενος, ὃὅ, τι τῷ πράγματι χρήσεται, καὶ τὶ δρᾶν δεήσει ὅπως
-
τ͂ τελχῖνςς περιγένῃται.
-
τν εε Σ έῶετ α νκὴ τ ς
-
ρακλέα τῇ καθʼ ἑαυτὸν ἰσχύϊ δράσαντα ὅσα Ὅμηρος ἐπὶ τῆς Θεομα-
-
χίας, ἐκτελέσαι παρίϛη συγκινηθέντας τȣς Θεȣ̀ς μονονȣχὶ σύμπαντας. (Ἰλ:
-
. ϛίχ. 56. κτ:)
-
„Δεινὸν δʼ ἐβρόντησε πατὴρ ἀνρῶν τε Θεῶν τε
-
Ὑψόθεν· ἀυτὰρ ἔνερθε Ποσειδάων ἐτίναξε
-
„„Ταῖαν ἀπειρεσίν, ὀρέων τʼ αἰπεινὰ κάρνα.
-
„„Πάντες δ ἐσείοντο πόδες πολυπιδάκȣ Ἴδης,
-
„„Καὶ κορυφαὶ Τρώωντε πόλις, καὶ νῆες Ἀχαιῶν.
-
Στίχ: