-
Π Ὀ0ΥΡΓ. ἈΙΝΕΙ. ΒΙΒΑ. .
-
σόλντον ρας οοοτς κευς ὲν ἐοήοις,
-
Ἔξορον Αἰγερίης ἐνναίειν ἄλσεσι Νύμφης,
-
Ἔνθα κε μȣνάξ ζώοι ἐν ὕλαις Ἰταλικαῖσιν
-
Ἀκλεέως· ἑξῆς δὲ τὸ Βίρβιος ȣ̓νομʼ ἀκȣ́οι·
-
Τȣ́νεκα καὶ νηȣ͂ Τριοδίτιδος, ἀλσῶν θʼ ἱερῶν
-
Ἐξείργȣσʼ ἵππȣς, ὅτι αἰζηόν τε καὶ ἅρμα
-
Θραῦσαν ἐπὶ κροκάλαμις ἁλὸς ήχι πέλωρα πτῆξαν.
-
Ἀλλὰ γὰρ ȣ̓ μεῖον κείνȣ γόνος, αἴθονας ἵππȣς
-
Ἐν πεδίοισι δάμαζεν, ὄχεσφι δὲ θῦ, ἐπὶ δῆριν.
-
Τύρνος δʼ ἐυ πρώτοις δέμας ἀυτὸς ὑπέίροχος ἥεν
-
Ὅπλα φέρων, ἰδʼ ὅλῃ πάντας κεφαλῇ ὑπερίσχων.
-
Τȣ͂ χαίτῃ τριλόφῳ κράνος αἰπὺ ἀνεῖχε ΧΚιμαίρν,
-
Πῦρ ἀπερευγομένην Αἰτνήϊον ἐκ ῥὰ φαρύγγων.
-
δὲ τόσῳ βρέμε, καὶ μᾶλλον φλόγεσʼ ἀγριόωτο,
-
Ὅσσ αἀνοτέρ γε κορύσσετο ἵμτι χάρμη
-
Στιλπνηὲ δʼ ἀσπίδα, ἄρτι κερασφόρος ȣ̓́σαπερ Ἰὼ
-
Κόσμεε χρυσείη, τριχόωσʼ ἤδη, βȣ͂ς ἤδη.
-
Δεῖγμα γένȣς μέγα· καὶ γʼ ἐπίȣρος κȣ́ρης Ἄργος,
-
Ἔαχος ἠδὲ χέων ποταμὸν γλυπτῆς ἀπὸ κάλπης.
-
Ἥσπετο δʼ ἑξείης πεζῶν νέφος ἀσπιϛάων,
-
Τῶν εἴλαι πυκιναὶ πεδίοισιν ὅλοις ϛιχόωντο.
-
βη τʼ Ἀργείη, χείρ τʼ ὐρύγων, Ἑότολοί τε
-
Οἵ τε πάρος Σικανοὶ, καὶ Σαράνιοι, Λαβικόιτε
-
Τ 2
-
* * *
-
231
-
890
-
835
-
Οἱ
-
τῇ τȣ͂ πολέμȣ προόδ ἐπὶ τὸ ἀγριώτερον σνεπάυξοντα. Πολλῷ πραότε-
-
ρον Τυδείδῃ, εἰς μάχὴν ἐξιντι, κατήυγασε τὸν ὁπλισμὸν Παλλὰς Ἀθὴύη
-
παῤ Ἑμήρῳ: Ἰλ: Ε. ϛίχ. 4. κξ Και γαρ
-
„Δαῖεν οἱ ἐκ κόρυθός τε και ἀσπίδος ἀκάματον πῦρ,
-
ἈΑϛὲῤ ὀπωρινῷ ἐναλίγκιον, ὅς τε μάλιϛα
-
„ίαμπρὸν παμφαίνῃσι λελȣμένος ὠκεανοῖο·
-
Τοῖον οἱ πῦρ δαῖεν ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων.
-
Στίχ: 840.
-
.ἌΡΤΙ ΚΕΡΑΣΦΟΌΡΣ .
-
.ἸὮ. Ἰὸ τὴν νάχȣ,
-
ἀφʼ ȣ̓ καὶ ὁ ποταμὸς ἐν Ἄργει ἐκλήθη, Ζεὺς διαφθείρας, εἰς πόρτιν μι.
-
τέβαλεν, ἐφʼ μὴ γένῃται τῇ Ἥρα κατάφωρος. Ἥρα δὲ τὴν βȣ͂ν παῤ
-
ἀυτȣ͂ ἐξαιτησαμένη, Ἄργον αὐτῇ φύλακα τὸν πανόπτιν ἐπέϛησεν. ( ὅρα
-
Ἀπολίδ. Βιβλ: Β´. Κεφ: ΑΆ. εἰς πλάτος ταῦτα διεξερχόμενον. ) Διὰ δὲ
-
τȣ́των ὁ Μάρων τὴν Τύρνȣ Ἀσπίδα καταγλαίζει, προσθεἰς τȣ͂το αὐτῷ τ͂
-
γένȣς ὑπάρξαι παράσημον, ὡς εἰς Ἴναχον ἀναφέροντι· ( ἀνωτ: ϛίχ. 395-
-
398. ) Διὰ τȣ͂το γȣ͂ν καὶ ἡ Ἀργείη Ἥβη Τύρνῳ σνεκϛρατεύει, ἦ εἰκὸς
-
ειναι ἐκ τῶν Δανάῃ τῇ Ἀκρισίȣ συμμεταναϛάντων ἐπʼ Ἰταλίας.
-
Στίχ: 844. ἝΣΠΕΤ0 .
-
.ΠΕΩΝ ΝΕΦ0Σ .
-
ε Δ. ϛίχ. 27.μα δὲ νέφος εἵπετο πεζῶν.
-
Στίχ: 846. . .
-
. .Καὶ Ὅμηρ.
-
. ΕΡ Υʼ ΡΥΤΚΩΝ, ΡΤΪΤΕ Οἱ μὲν Ἄυρυγκοι,
-
Ὀυόλσκων μοίρα ὑπῆρχον· ἦν δὲ φολοπόλεμον τὸ ἔθνος, τῷ μεγεθειε, καὶ
-
„Ἑώμῃ, ὄψεως δεινότητι πολὺ το θηριῶδες ἐχȣ́σῃ, φαβέρώτατον· (Ἑλικαρν.
-
ἐν ϛ. Ἀρχαιολ:) Τȣ̀ς δὲ, ἤτοι τȣ̀ς Ἄυσονας, ἤ γένος εἷναι, φασὶ, τοῖς
-
Ἄυσοσιν ἀναμιχθὲν, παραλίȣς τὴν οἴκησιν, μέσον Ὀυόλσκων τε καὶ Καμ-
-
πανῶν· τὴν δέ Μητρόπολιν αὐτῶν εἶναι, ὃuε Αueα. ἱ δὲ ότολοι,
-
(ὡς ὁ αὐτὸς Ἑλικαρν· ἐν τῷ Α. ὀνομάζει,) Λατίνοις ἐτύγχανον ἐκ γειτόναν,
-
οἵ καὶ τ́τοις ἐκ πολεμίων τέως εἰς ἔθνος ἐν σνεκρίθησαν. Μοῖρα δὲ καὶ
-
ȣ͂τοι Ὀυόλσκων· ἡ δέ Μητρόπολις αὐτῶν ἡ Ἄρδεᾳ,
-
825
-
Στίχ:
-
840
-
345