-
Π. ὈΥΡΓ. ἈΙΝΕ. ΒΙΒΑ. Δ´.
-
Πιαίνρ Τὺ δὲ, καὶ γε ἔρωτι ἁδȣ͂ντι μαχέσση;
-
Οὐδʼ ἐπὶ νȣ͂ν θήσεις τῶν δή ποτʼ ἀγρȣ̀ς ἐπιναίεις;
-
Ἔνθεν Ταιτȣ͂λαι πόλιες, γένος ἄχετον ὅπλοις
-
Καὶ Νομάδες κύκλω ἀχαλίνως ἱππιοχάρμαι
-
Σύρτις τʼ ἄξενος· ἠδʼ ἔνθεν διψῶσα ἐρήμη.
-
Οτε μὲγʼ ἐμμανέες περὶ φύλοπιν, οἵ γʼ ἀπὸ Βάρκης
-
Τὶ πτολέμȣς Τυρίȣς ἐνέπω, κάσιός τε ἀπειλὰς;
-
Ἐγὼν, ὀιωνοῖσι Θεῶν, καὶ ἀρηγόνος Ἥρης,
-
Ἰλιακὰς ὀΐω τόνδε πλȣ͂ν νᾶυς διαπλεῦσαι.
-
Ἡλίκον, ὦ κάσις, Ἄϛυ τόδʼ αὐτοῖς ὄμμασιν ὄψῃ
-
Οἵν αἰρομένὴν βασιλείη σφῖς δʼ ὑμεναίοις!
-
Αἴκʼ ἄρα ἡμετέροισι τὰ Τεύκρων ὅπλα συνέλθοι,
-
Ὡς ΠΚαρχηδονίων μέγα ἐξαρθήσεται ȣχος!
-
Ἀλλὰ (Θεȣ̀ς νυν πρῶτον ἱλασσαμένη ἱεροῖσι,
-
Μέμβλεο δὴ ξενίης, προφάσεις μελλήσος ἅπε,
-
Εὐτε κεν ὑδατοεις Ἰρίν πόντον ὀρίν,
-
Καὶ νῆες δονέωνται, ἀήρ δʼ αἰνῶς χαλεπαίνῃ.
-
Ὡς φάτο. δαιομένην δὲ ἔρῳ ψυχὴν ἀνὰ καῦσεν,
-
Δοιάζȣσᾳν τʼ ἔλψεν, ἀτὰρ τʼ αἰδῶ παραῦσεν.
-
Στίχ:
-
Στίχ:
-
2
-
* * *
-
271
-
Εΐκελα
-
Πτολεμαὶς εἴρηται, Στέφ. Βυζ) ὅϛερον πάντως ἀπὸ Πτολεμαίȣ τȣ͂ Α-
-
γυπτίων ἄρξάντος. Ι δὲ δμὸ Βαρκαῖοιτε κὶ υραῖε Ἀϛ-
-
νιοι τινὲς ἄνδρες γενέσθα λέγονται Καρχηδόνος ȣ̓ν αρκαίοι μὲν, ἀνατο
-
κτιρο υῆρχονἙυδν δομαντρι ιτελον δ νστιότεεο Ἕν ε
-
ἄρα εἰκὸς ̓ʼ μικρόν τινα τὸν κίνδνον τὺ Διδν ὑφορᾶσθαι ἐν μέσῳ ἐθνῶν
-
τοσȣ́των τε καὶ τηλικȣ́των τιν οἴκησιν ἔχȣσων.
-
40
-
50
-
Νϛ κι τ τεΣ
-
Ὀυ γὰρ ἦν ἐλπίσαι δηλονότι, μηδὲ τὸν ἀδελφὸν Πυγμαλίωνα ἡρεμήσειν
-
εἰς τίλος, μηδʼ ἐγερεῖν κατὰ τῆς Ὁμαίμονος τȣ̀ς ἐν οἷς αὐτος ἦρκε Τυ-
-
ρίȣς, ὡς πλȣ͂τον μέγαν, καὶ τῶν ὑπηκόων δὲ πολλȣ̀ς ὑπʼ ἀυτῆς ἀφαιρε-
-
θέντα διὰ της ἀπαναϛάσεως.
-
. . ΜΝΣ ΗΡΣ, της ἐὶ τῶν γάμων ̓σης ἐφίρε.
-
δὲ καῖ ἄλλως προϛάτις ἦν ἡ εὸς Καρχηδόνος, αὐτὴ φθάσασα ὡμολόγη-
-
σεν. (. Αἰν. ϛίχ: 19. 2Ὦ0.)
-
Στίχ: 49. ΛΙΝ, ΚΣΙΣ, ἌΣΤΥ κτ: Τιὺ ὁμαίμονα Ἄννα ἀναπτεςο
-
αις ἐπίσν, ς ὁ ετα ὲ Τρωὲς ἐνειροποληθεὶς ὑμέναιος ἐπαγγέλλέαι.
-
Στίχ: 55 Ε ΚΕΝ ΥΑΤΌΕΣ ΡΩΝ ̓τ: Τεῖς ἀμφʼ Αἦνείαν ἡ προλαβȣ͂-
-
σα ζάλα πλέȣσιν ἐπέσκηψεν ἐπιτέλλοντος τȣ͂ Ὀρωνος. (Α. Λἰν: ϛίχ: 579.)
-
ἀκρούχω· ὅπερ ἐϛὶν ἅμα λίῳ δύοντι τῆς τ͂ ἄϛρȣ ἐπιτολῆς γινομένηε
-
Τἐτς δὲ υμβαίνει μηνὸς Νοέμβριȣ· δαρκεῖ δέ μνὸς ἡμιόλειον· ὅτε καὶ
-
ἄπλωτα ἦν τοῖς ἀρχαίις. Ἐ καταρχῇ τοίν τȣ͂ χειμῷνος ὄντος. πεύ-
-
δν τὰ τȣ͂ γάμȣ πάι αινεῖ τῇ Διδοῖ ννα ἡ κάσις, ὡς ἄν μὴ ὑπερτεθέν-
-
τος, φθάσῃ Αἰνείας τῇ ὥρα πρὸς ἔκπλȣν χρήσασθαι.
-
Τȣτέϛιν, ὑπενδοιάζειν δο-
-
Στίχ: 58, ΔΟΙΑΆΟΥΣΑΝ Τʼ ΛΨΕΝ . .
-
κ̓σαν, καῖ πως τὴν γνώμὴν διαταλαντέυεσθαι. Ἔλεγε γὰρ (ἀνωτ: ϛίχ. 16.)
-
„ δὴ μὴ φρεσὶν ἧϛο ἐμθσι, καὶ ἔμπεδον ἐσκε·
-
Ἐλπίζειν παρεσκέυασεν εἰς τὸ θαῤῥεῖν ἐπιῥῥώσασα
-
· Κ ΕΕ ἑρετο γηας πετ ἐετῆ.
-
Στίχ: Ἀυτ: .
-
̓ρηται, τὰ δεινότατα, είποτ. ἐν δευτέρῳ τὰ τῆς αἰδȣ͂ς τάξει τάδε μοι
-
κὶ τάδε γένοτο λέσα. εέχ εὶ
-
„„Πρίν με βιησαμένὴν τεὰ, Αἰδὼς, τέθμια λσαι.
-
Στίχ: