-
Π. ΟΥΙΡΓ. ἈΠΝΕΙ. ΒΒΛ. 2.
-
Ἐι Μοίραι δοῖεν, πέρι μέμβλετο, αὶ πέῥι θάλπεν·
-
Ἀλλὰ τινʼ ἐκ πύθετο, Τρωὸς γόνον αἵματος ἥξειν,
-
Ὅς ποτʼ ἀνατρέψει Τυρίων πάντʼ Ἄϛεα ἄρδην·
-
Ἔνθεν δʼ ἐυρυμέδοντα λεὼν, πολέμοις τʼ ἀγέρωχον,
-
Ἔσσεθʼ ἀμφʼ ὀλέθρῳ Λιύης Τὸ δὲ, μόρσιμον ἔμμεν.
-
Τὼς Κρονιὰς δεδίει, τῆς πρόσθεν μνῆτο δὲ δήρης.
-
Τν κατὰ Τροίης ἔχε, χαριζομένη Δαναοῖσιν.
-
Ὀργαὶ δʼ ȣ̓́πω λῆγον· ἀπηλεγέας δʼ ἄῤ ἀνίας
-
Ὄυτοι θυμὸς ἀπῶϛο· φρεσὶν δʼ ἐμυσσοδομεῦτο
-
Καὶ γε δίκη Πάριδος, καὶ ταχθὲν δέυτερον εἶδος,
-
Κἀπεχθὲς γένος, ἠδʼ ὃς ἀνήρειπται ΓΤανυμήδης.
-
Τοῖς δʼ ὑποπιμπραμένη, Τρῶας παντὸς διὰ πόντȣ
-
Βαλλομένȣς, Δαναῶν, καὶ ἀπινȣ͂ς λεῖμμʼ Ἀχιλῆος,
-
Τῆλʼ εἶργεν Λατίȣ· Τȣς γὰρ μακροῖς ἐτέεσσιν
-
Ἐλάσκειν ἵμαρτο, πρόπαν κατὰ λαῖτμα θαλάσσης.
-
Τοσσόν δʼ ἔργον ἔμν, Ἑωμήϊον ἔθνος ἑδρᾶσσαι
-
Ἀυτίκα Σικελίης φαιδροὶ μάλα ἀντία γαίης
-
Ἱϛία ἦραν, ἁλὸς δὲ δὶ ἀφρῶν χαλκὸς ἐρώει,
-
Εὖ τε πλησσομένη ϛήθεσφιν νωλεμὲς Ἥρη,
-
Β 2
-
* * *
-
Στίχ: 30. . .
-
.. . ΦΡΕΣΝ Δ’ ἈΜΒΥΣΣΔΟΜΕΥΤ0
-
25
-
30
-
35
-
40
-
ν
-
Κ ΓΕ ΔΙΆΗ ΠΑΡΙΔΣ, Τὰ μὲν τῆς δικης, Λȣκιανὸς διεσκεύασεν ἐν τῷ
-
Διαλόγῳ. Περι δὲ τȣ͂ ἐμβυσσοδομευομένȣ ἔχθȣς, μέτιθι Ὅμ: περὶ Ἥρας
-
λέγοντα, καὶ Ποσειδῶνος, καὶ Ἀθηνᾶς, ( Ἰλιάδ. . Στίχ: 2730.)
-
. . Ὡς σφίν πρῶτον ἀπήχθετο Ἴλιος ἱρή,
-
ὶ ραμοε κὶ λαεʼ λωνωὲ εὲ ἄτης,
-
ς νείκεσσε Θεὰς, ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο.
-
Στιχ: 32. Κʼ ΑΠΕΧΘῈΣ ΓΕΈΝΟΣ κξ: Διὰ Δάρδανον τὸν ἐξ Ἰλέκτρας τῆςΑτλαντος
-
καὶ Διὸς, εἰς ὅν τὸ Τρῶων ἀναφέρεται γένος. (Ἀπολλὸδ. Βιβλιοθ. Βιβλ:Γ.
-
Κεφ: ΙΒ.)
-
. . . Ἰ’Σ ἈΝΗΡΕΠΤΑΙ ΑΝΥΜΗΆΔΗΣ. Ἦν δὲ Γανυμήδης
-
Στίχ: ἀυτ: . .
-
Τρωὸς παῖς, ὡς μηρος γενεαλογεῖ· (Ἰλ Τ. Στίχ: 231235.)
-
Τρωὸς δʼ ἂυ τρεῖς παῖδες ἀμύμονες ἐξεγένοντο
-
λος τ, Ἀσσάρακὸς τε, και ἀντιθεος Γανυμήδης·
-
Ὅς δὴ κάλλιϛος γένετο θητῶν ἀνθρώπων·
-
Τὸν και ἀνηρείψαντο Θεοὶ Διὶ οἰνοχοεύειν,
-
„Κάλλεος εἵνεκα οἶο, ἵνʼ ἀθανάτοισι μετείη.
-
Ἀπήχθετο τοίνυν τῷ Γανυμήδῃ ζηλοτυπήσασα Ἥρα, ὅτι οἰνοχοεῖν τῷ Διί
-
ἐτάχθν ἀντὶ βης τῆς θυγατρὸς ἀυτῆς. Τιὼ δʼ ἐκείνȣ ἁρπαγν λ
-
φυρῶς ὁ Μάρων ἐν . τῆς Αἰνειάδος ἡμῖν περιγράψει. Ἀλλὰ ζητήσειὲ ις
-
περὶ αὐτῆς, πότε ἄρα ἐγένετο; εἱ γάρ μετὰ τὴὼ Τροίας ἅλωσν, πῶς
-
τνκαῦτα τῷ βίῳ περιὼν Γανυμήδης, παῖς ἦν ἔ̓τι τιν ἡλικίαν, ὁ τȣ͂
-
Τρωὸς; Τρὼς γὰρ Ἴλον ἔτεκεν, ὡς εἴρηται. λος δὲ Λαομέδοντα Ααομέδων δὲ
-
Ποδάρκηων, τὸν ὕϛερον Πρίαμον κληθέντα· (Ἀπολὸδ ἔνθ ἀνωτ:) ἐφ ο τὸ
-
λιον ἑάλω. Ἐι δὲ πρὸ τῆς ἁλωσεως ἁρπαγεὶς Γανυμήδης οἰνοχοεῖν ἐτάχ-
-
θη ἀντὶ τῆς ἭἮβης, πῶς αὐτὴ ἔπειτα Ἥβη τȣ͂ Τρωϊκȣ͂ ἑϛῶτος ἔι πο-
-
λέμȣ ἐωνοχόεις ἐπειδὰν οἱ Θεο τπα Ζωὶ καθήμενοι ἠγρόωντο; λ: Σ.1.)
-
Στίχ: 33. ἈΥΤΪΆΚΑ ΣΚΕΛΊΗΣ κτ: Τ͂βδομον ἤδη Αἰνεία, ἀπό τῆς ἐκ Τροίης ἀνα-
-
γωγῆς, τȣ͂ πλȣ͂ δεπεραίνετο ἔτος, ἐξ οὖ ὁ Μάρων τὰ τῆς ῥαψῳδας κα-
-
τάρχεται, τὰ πρὸ τȣ́τȣ ὕϛερον ἀποταμιεύσας διεξελεύσεθαι, κατὰ ζῆλον
-
Ὀμήρȣ, ὅν Ἀριϛς. ἐν τοῖς Ποιητ: ἐπαινεῖ (τῷ μηδὲ τὸν πόλεμον, καίπερ
-
ἔχοντα