-
ΠΑΡΑΦΡΑΣΙΣ.
-
345
- προσελάβετο καὶ ὀπαδοὺς ἔσχε, καὶ Μέγητα τὸν υἱὸν
- τοῦ Φυλέως, καὶ τὸν Θόαντα, καὶ τὸν Μηριόνην, καὶ Λυ-
-
κομήδη τὸν υἱὸν τοῦ Κρείοντος, καὶ τὸν Μελάνιππον. ὥρ-
-
μησαν δὲ πορεύεσθαι εἰς τὴν σκηνὴν Ἀγαμέμνονος τοῦ
- υἱοῦ τοῦ Ἀτρέως. μετὰ ταῦτα δὲ παραχῆμα ὁμοῦ λό-
-
γος τε ἦν καὶ τὸ ἔργον ἐτελέσθη. ἑπτὰ μὲν λέβητας
- ἐκ τῆς σκηνῆς ἤνεγκαν, οὓς ὑπέσχετο, πυριβάτας δὲ
- λέβητας εἴκοσι, ἵππους δὲ δώδεκα· ἐξῆγον δὲ ταχέως
- γυναῖκας ἀμώμητα ἔργα ἐπιϛαμένας ἑπτὰ, ὀγδόην δὲ
- τὴν ὡραῖαν θυγατέρα τοῦ Βρισέως· χρυσοῦ δὲ δέκα πάν-
- τα τάλαντα ζυγοϛατήσας ὁ Ὀδυσσεὺς ἡγεῖτο, ὁμοῦ δὲ
- οἱ ἄλλοι νεανίαι τῶν Ἑλλήνων ἔφερον τὰ δῶρα, καὶ ταῦ-
- τα μὲν ἐν τῷ μέσῳ τῆς ἀγορὰς κατέθηκαν· Ἀγαμέμνων
- δὲ ἀνέϛη, Ταλθύβιος δὲ ὁ κατὰ τὴν φωνὴν ὅμοιος θεῷ
- κάπρον κατέχων ἐν τῇ χειρὶ παρέϛἡ τῷ βασιλεῖ τοῦ
-
ϛρατοῦ. Ὁ υἱὸς δὲ τοῦ Ἀτρέως ἑλκύσας ταῖς χερσὶ τὴν
- μάχαιραν, ἥτις αὐτῷ παρὰ τὴν μεγάλην θήκην τοῦ ξί-
- φοὺς ἀεὶ παρῃωρεῖτο, τὰς τρίχας τοῦ κάπρου διανεί-
-
μας, ἄρας τὰς χεῖρας τῷ Διῒ ηὔχετο· οὗτοι δ’ ἄρα πάν-
-
. . . οἱ Ἕλληνες κατὰ τὸ πρέπον ἀκούοντες
-
τες . .
- τοῦ βασιλέως. εὐξάμενος δὲ εἶπεν ἀναβλέψας εἰς τον
- πλατὺν καὶ μέγαν οὐρανὸν· Μαρτυρείτω νῦν πρῶτον ὁ
- Ζεὺς ὁ ἐξοχώτατος τῶν θεῶν καὶ κράτιστος, καὶ ἡ Γῆ,
- καὶ ὁ Ἥλιος, καὶ αἱ Ἐριννύες, αἵτινες ὑπὸ τὴν γῆν τι-
-
μωροῦνται, καὶ κολάζουσι τοὺς ἀνθρώπους, ὃς ἂν ἐπι-
-
ορκέσῃ· οὐκέτι εγο τῇ νέᾳ θυγατρὶ τοῦ Βρισέως χεῖ-
- ρα ἐπιθῆναι βουλήσομαι, οὔτε συνουσίας αἰτίᾳ καὶ
- ἀφορμῇ χρώμενος, οὔτε τινὸς ἄλλου, ἀλλ’ εἶναι ἄθικ-
-
τον συνουσίας καὶ μίξεως ἐν ταῖς ἐμαῖς σκηναῖς· εἰ δὲ
-
τι τούτων οὐκ ἔϛιν εὔορκον, εἴθε δοῖεν ἐμοὶ οἱ θεοὶ λύ-
-
- τὸ τῆς γαϛρὸς ϛόμα, ἤγουν τὸν φάρυγγα τοῦ κάπρου
- ἀπέκοψε σιδήρῳ ἀνηλεεῖ. Τοῦτον μὲν οὖν Ταλθύβιος