-
-
-
-
ΡΑΨῼΔΙΑΣ Ν
-
ΠΑΡΑΦΡΑΣΙΣ.
-
Ο Ζεὺς δὲ ἐπειδὴ τοὺς Τρῷας καὶ τὸν Ἕκτορα
-
ταῖς ναυσὶν ἐγγίσαι ἐποίησε, τούτους μὲν κατέλιπε
-
παρ’ αὐταῖς ταλαιπωρίαν κατὰ πόλεμον ἔχειν καὶ κα-
-
κοπάθειαν ἀδιαλείπτως· αὐτὸς δὲ εἰς τοὐπίσω ἔτρεψε
- τοὺς λαμπροὺς ὀφθαλμοὺς ποῤῥω ἐπὶ τὴν γῆν τῶν
- ἱππικῶν θρᾳχῶν καθορῶν, καὶ τῶν Μυσῶν τῶν ἐκ
- τοῦ πλησίον μαχομένων, καὶ τῶν λαμπρῶν Ἱππο-
-
μολγῶν τῶν γαλακτοφάγων, καὶ τῶν ἀβίων , τῶν
-
δικαιοτάτων πάντων τῶν ἀνθρώπων· εἰς τὴν Τροίαν
- δὲ οὐδαμῶς τοῦ λοιποῦ ἔτρεπε τοὺς λαμπροὺς ὀφθαλ-
-
μοὺς, οὐ γάρ τινα τῶν ἀθανάτων θεῶν οὗτος ἤλπι-
-
ζε κατὰ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἀφικόμενον ἢ τοῖς Τρῳ-
-
σὶν ἐπικουρήσειν ἢ τοῖς Ἕλλησιν. Ουδὲ ματαίαν κα-
-
τασκοπὴν εἶχεν ὁ βασιλεὺς Πωσειδῶν ὁ κινῶν τὴν
- γῆν· καὶ γὰρ οὗτος ἐκάθητο θαυμάζων τόν τε πό-
-
λεμον καὶ τὴν μάχην ἐν ὕψει ἐπὶ τῇ ὑψηλοτάτῃ κο-
-
ρυφῇ τῆς Σαμου τῆς συμφύτου καὶ ξυλώδους τῆς θρα-
-
κικῆς· ἐκεῖθεν γὰρ ἑωρᾶτο πᾶσα μὲν ἡ Ἴδη, ἑωρᾶτο
- δὲ ἡ πόλις τοῦ Πριάμου, καὶ αἱ νῆες τῶν Ἑλλήνων