-
ΠΑΡΑΦΡΑΣΙΣ.
-
17
-
ρικεφαλαίας ὁ κλῆρος, ὃν δὴ ἤθελον αὐτοὶ, τοῦ Αἴ-
-
αντος. ὁ κῆρυξ δὲ κομίζων πανταχοῦ ἀνὰ τὸ πλῆ-
-
θος ἔδειξεν ἐπιδεξίως πᾶσι τοῖς ἀριστεῦσι τῶν Ἑλ-
-
λήνων· οὗτοι δὲ μὴ γινώσκοντες ἀπηρνοῦντο πάντες·
-
ἀλλʼ ὁπηνίκα δὴ εἰς τοῦτον ἀφίκετο κομίζων παν-
-
ταχοῦ ἀνὰ τὸν στρατὸν, ὃς αὐτὸν ἐπιγράψας καὶ
-
σημειώσας, ἐνέβαλε τῇ περικεφαλαίᾳ ὁ λαμπρὸς
-
Αἴας, ὁ μὲν ὑφήπλωσε τὴν χεῖρα, ὁ δὲ ἐνέβαλε
-
πλησίον στὰς, ἔγνω δὲ θεασάμενος τὸ σημεῖον τοῦ
-
κλήρου, ἐχάρη δὲ τῆ ψυχῇ· τοῦτον μὲν οὖν παρὰ
-
τὸν ἐαυτοῦ πόδα εἰς γῆν ἔῤῤιψε, και εἶπεν· ὦ φί-
-
λοι, ὁ μὲν κλῆρος, ἐμὸς, χαίρω δὲ κἀγὼ τῇ ψυχῇ·
-
ἐπειδὴ νομίζω νικήσειν τον ἔνδοξον Ἕκτορα· ἀλλ’
-
ἄγετε ἐνόσῳ ἂν ἐγὼ τὰ πολεμικὰ ὅπλα ἐνδύωμαι,
-
ἐν τοσούτῳ ὑμεῖς εὔχεσθε τῷ Διῒ τῷ ὑιῷ τοῦ Κρό-
-
νου τῷ βασιλεῖ μετὰ σιγῆς ἐφʼ ὑμῶν αὐτῶν, ἵνα
-
μὴ οἱ Τρῷες ἀκούσωσιν, ἢ καὶ φανερῶς, ἐπειδὴ ὅμως
-
οὐδένα φοβούμεθα· οὐδεὶς γάρ με ἰσχύϊ ἑκὼν ἄκον-
-
τα διώξει, οὐδὲ ἀγνοίᾳ τε καὶ ἀπειρίᾳ, ἐπειδὴ οὐδʼ
-
ἐμαυτὸν ἀμαθῆ οὕτω, καὶ ἀπαίδευτον ἐλπίζω γεν-
-
νηθῆναι καὶ τραφῆναι ἐν τῇ Σαλαμῖνι. Οὕτως εἶπεν.
-
οὗτοι δὲ πάντες ἤυχοντο τῷ Διῒ τῷ ὑιῷ τοῦ Κρονου
-
τῷ βασιλεῖ. οὕτω, δέ τις εἶπεν ἀναβλέψας εἰς τὸν
-
πλατὺν οὐρανὸν· Ὦ Ζεῦ πάτερ, ὁ ἀπὸ τῆς Ἴδης βα-
-
σιλεύων, ἐνδοξότατε, ὑψηλότατε, δὸς τῷ Αἴαντι νί-
-
κην καὶ καύχημα λαμπρὸν ἀπενέγκασθαι· εἰ δὲ καὶ
-
τὸν Ἕκτορα φιλεῖς καὶ φροτίζεις αὐτοῦ, ἴσην ἑκα-
-
τέρῳ ἰσχὴν καὶ δόξαν παράσχου. Οὕτω δὴ εἶπον. ὁ
-
Αἴας δὲ καθωπλίζετο, λαμπροτάτῳ σιδήρῳ δὲ πάντα
-
τὰ ὅπλα τῷ σώματι περιέθηκε, ὥρμησε μετὰ ταῦ-
-
τα, οἷος πρόεισιν ὁ μέγιστος Ἄρης, ὅστις πορεύεται
-
εἰς τὸν πόλεμον ἐπ ἄνδρας, οὓς ὁ ὑιὸς τοῦ Κρόνου ψυ-
- VOL. II.