-
ΠΑΡΑΦΡΑΣΙΣ.
-
ὕδωρ καὶ γῆ, ἤτοι ἀποθάνοιτε καὶ ἀναλθείητε εἰς
-
τὰ ἐξ ὧν συνετέθητε, καθήμενοι αὐτοῦ πάντες ἄψυ-
-
χοι, ἄδοξοι, τηνάλως· τούτῳ δὲ ἐγὼ αὐτὸς ὁπλί-
-
σομαι, ἄνωθι δὲ τὰ τῆς νίκης πέρατα μένουσιν ἐν
-
τοῖς ἀθανάτοις θεοῖς. Οὕτω δὴ εἰπὼν ἐνεδύσατο τὰ
-
καλὰ αυτοῦ ὅπλα τότε ἄν σοι, Μενέλαε, τὸ τέλος
-
τοῦ βίου ἐφάνη ἐν ταῖς παλάμαις τοῦ Ἕκτορος, ἐ-
-
πειδὴτη πολλῷ χρείσσων ἦν, εἰ μὴ ἀνορμήσαντες κα-
-
τέσχον οἱ βασιλεῖς τῶν Ἑλλήνων, καὶ αὐτὸς ὁ ὑιὸς
-
ὀνόματος ἐκάλει· ὦ Μενέλαε ἐν βασιλείᾳ τεθραμ-
-
μένε, ἀνοηταίνεις, οὐδέτι σε προσήκει τῆς ἀνοίας
-
ταῦτης ἀντέχεσθαι· ὑπόμεινον δὲ, καίπερ λυπούμε-
-
νος, μὴ δὲ βούλου διὰ φιλονεικίαν πολεμεῖν ἀνδρὶ
-
κρείσσονί σου, τῷ Ἕκτορι τῷ ὑιῷ τοῦ Πριάμου, ὅν-
-
τινα καὶ ἄλλοι φοβοῦνται· καὶ δὴ καὶ Ἀχιλλεὺς
-
τούτῳ γε ἐν τῷ πολέμῳ τῷ τοὺς ἄνδρας δοξάζοντι
-
ἀπαντῆσαι ἐφοβεῖτο, ὅς τις σοῦ πολὺ κρείσσων ἐϛί.
-
ἀλλὰ σὺ μὲν πρὸς τὸ παρὸν κάθισον, ἐλθὼν εἰς τὸ
-
πλῆθος τῶν φίλων, τούτῳ δὲ πρόμαχον ἄλλον ἀνα-
-
στήσουσιν οἱ Ἕλληνες· εἴπέρ ἐστιν ἄφοβος, καὶ εἰ
-
πολέμου ἐστίν ἀκόρεστος, οἴομαι αὐτὸν ἡδέως συγ-
-
κάμψειν τὰ γόνατα, ἐὰν διαφύγῃ ἐκ τοῦ ἀφανιστι-
-
κοῦ πολέμου, καὶ τῆς χαλεπῆς μάχης. Οὕτως εἰ-
-
πὼν ἀνέπεισε τὴν τοῦ ἀδελφοῦ διάνοιαν ὁ ἥρως πρε-
-
πόντως παραινέσας· οὗτος δὲ ὑπήκουσε· Τούτου μὲν
-
μετὰ ταῦτα ἀπὸ τῶν ὤμων τὰ ὅπλα ἀφείλοντο οἱ
-
θεράποντες χαίροντες· ὁ Νέστωρ δὲ ἀνέστη, καὶ ἐν
-
μέσῳ τῶν Ἑλλήνων εἶπε· Φεῦ φεῦ, ὄντως πένθος
-
μέγα τὴν Ἑλληνίδα γῆν καταλαμβάνει, ὄντως με-
-
γάλως ἂν στενάζων θρηνήσειεν ὁ γέρων ἱππικὸς Πη-
-
λεὺς ὁ ἀγαθὸς βουλευτὴς καὶ δημηγόρος τῶν Μυρμι-