-
ΠΑΡΑΦΡΑΣΙΣ.
-
ἔχοσαν κόρην μηδενὸς ἀυτὴν ὠνουμένου, μηδὲ λύτρα
-
διδόντος, καὶ πρός γε ἀναγαγεῖν μεγάλην θυσίαν εἰς
-
τὴν Χρύσην· τότʼ ἂν ἤδη ἐξευμενισάμενοι ἀυτὸν, θάῤ-
-
ῥος σχοίημεν· Ὁ μὲν οὕτως εἰπὼν ἐκάθισε· μετὰ ταῦ-
-
τα δὲ ἀνέϛη ὁ ἥρως ὁ ὑιὸς τοῦ Ἀτρέως ὁ μέγας βασι-
-
λεὺς Ἀγαμέμνων λυπούμενος, μνησικακίας δὲ αἱ κα-
-
τὰ πολὺ σκοτούμεναι φρένες αὐτοῦ ἐπληροῦντο· οἱ ὀφ-
-
θαλμοὶ δὲ αὐτῷ πυρὶ λάμποντι ἦσαν ὅμοιοι· ὃς πρὸς
-
τὸν Κάλχαντα πρῶτον κακῶς καὶ ὀργιλῶς ὑποβλεψά-
-
μενος εἴπεν· ὦ μάντι κακῶν, οὔποτέ μοι τὸ θυμῆρες εἶ-
-
πας· ἀεί σοι τὰ κακόφημά ἐϛιν εν τῷ λογισμῷ προσ-
-
φιλῆ ὥςτε μαντέυεσθαι. ἀγαθὸν δέ τινα λόγον οὐδέ-
-
να μέχρι τοῦ νῦν οὔτε εἶπας, οὔτε ἐτελείωσας· καὶ
-
νῦν ἐνώπιον τῶν Ἑλλήνων μαντευόμενος δημηγορεῖς, ὅτι
-
δὴ τούτου ἕνεκα ὁ πόῤῥωθεν τοξέυων λύπας αὐτοῖς
-
κατασκευάζει, διότι ἐγὼ τῆς κόρης τῆς θυγατρὸς τοῦ
-
Χρύσου τὰ περικαλλῆ λύτρα οὐκ ἠθέλησα δέξασθαι,
-
ἐπειδὴ πάνυ θέλω ἀτὴν ἐν τῷ οἴκῳ ἐχειν· καὶ γὰρ
-
τῆς Κλυταιμνήϛρας προτιμοτέραν νομίζω τῆς ἐκ παρθέ-
-
νου μεμνηστευμένης γαμετῆς, ἐπεὶ οὐκ ἔϛι χείρων ἀυ-
-
τῆς, οὔτε κατὰ τὸ εἶδος καὶ τὴν τῶν μειλῶν ἀναλο-
-
γίαν, οὔτε κατὰ τὴν τοῦ σώματος ἀναδρομὴν, οὔτε
-
κατὰ τὴν φρόνησιν, οὔτε κατὰ τὰ ἔργα· ἀλλὰ καὶ οὕ-
-
τως ἐθέλω ἀποδοῦναι ἀυτὴν, εἰ τοῦτο κρεῖττον ἐστὶ·
-
θέλω ἐγὼ τὸν λαὸν ἀβλαβῆ εῖναι, καὶ οὐκ ἀπολέ-
-
σθαι· ἐμοὶ δὲ τιμὴν ἐυθέως ἑτοιμάσατε, ἵνα μὴ μόνος
-
ἀπὸ τῶν Ἑλλήνων ἄτιμος ὦ, καὶ γὰρ οὐδὲ πρέπον ἐ-
-
ϛὶν· ὁρᾶτε γὰρ τόδε πάντες, ὅτι μοι τὸ γέρας ἀπέρ-
-
χεται ἀλλαχόσε. Πρὸς τοῦτον δὲ ἀπεκρίνατο μετὰ
-
ταῦτα ὁ τοῖς τῶν ποδῶν διαρκῶν δρόμοις ἔνδοξος Ἀ-
-
χιλλεὺς· ὦ ὑιὲ τοὺ Ἀτρέως ἐνδοξε, φιλοχρηματώτατε
-
πάντων, πόθεν δή σοι παρέξουσι τιμὴν οἱ μεγαλόψυ-
-
χοι Ἕλληνες; οὐκέτι δὴ ἴσμεν πράγατα κοινὰ ἐναπο-
-
κείμενα πολλὰ, ἀλλʼ ἅπερ μὲν ἀπὸ τῶν πόλεων πορ
-
θήσαντες ἐλάβομεν, ταῦτα μεμέριϛαι· τοὺς ὀχλους